Kuchenne rewolucje

Wszystko przez to, że posiadam ( zaznaczam hehe ) bardzo tolerancyjnego faceta. Akceptuje dosłownie wszystko co robię, ba... na dodatek chętnie finansuje każdą kapryśną i ulotną zachciankę - bo ja już taka niestety jestem... Przykładem jest chociażby słodka Charlotte, o której opowiem chętnie następnym razem. Tym razem o moich zmaganiach w kuchni, które powoli wyłażą mi bokiem...

6 lat temu, te stare, zniszczone, pomalowane olejnicą na bordowo dechy "podrasowałam" malując na nich szachownicę. Wyszła chyba dobrze, niektórzy byli przekonani, że położyłam w kuchni terakotę :) Niestety o ile 2/3 starych dech udało mi się uratować w pokoju, zostały wycyklinowane i uzupełnione po chamsku nowymi, to w kuchni nie ma o tym mowy. Było to najbardziej eskploatowane pomieszczenie przez poprzednich "lokatorów gminnych" i teraz przy centralnym ogrzewaniu dopiero schną aż trzeszczy a przy okazji podbija je nawet o 1 cm. 

W tym roku miały być wymieniane na... no właśnie. Nie mogłam się zdecydować, ale na 90 % na szachownicę z terakoty albo kamienia. A skoro plany się zmieniły, bo na gwałtu rety potrzebny mi samochód ( nie jestem akurat zła na taką zamianę ) to pomyślałam, że eksperymentalnie sobie odnowię szachownicę w kolorach grafit - biel. 

Nie wiem doprawdy co mnie podkusiło. Duszę tą podłogę kwadrat po kwadraciku a reszta rodziny łazi po podestach...

Farba biała schnie, a do szarej chyba walnęłam za dużo pigmentu i 3 doby jej mało, w tym ogrzewanie na full i wszystkie okna otwarte! A jak skończę to będę właścicielką ślicznej podłogi do której nic nie pasuje hehe...

Dzisiaj zrobiłam pauzę, bo nie schnie, i dokończyłam moje krzesło: tapicerka plus fajna kiecka:)

Kiecka uszyta ze ścierki, nic nie poradzę, że nie znalazłam nigdzie takiego materiału w tak słodką kratkę. Widziałam w Anglii za 2 f ale już i tak miałam nadbagaż w walizce.

Nie wiem jak inni ale ja lubię sobie wybierać zwierzęta, które żyją ze mną pod jednym dachem. I pod tym względem jestem konsekwentna. Od jutra won wszystkim mrówkom! Mało im mojego ogrodu i warzywniaka, to jeszcze mi się tutaj pchają, brak słów...

I jeszcze jedno... ciekawa jestem kim są Ci mili ludkowie, którzy na codzień mnie odwiedzają a nie zostawiają śladu...

Miłego weekendu, a przede wszystkim słonecznego:)